Doing Cambodia...

Dus...
zoals jullie vernemen wijkt onze tocht steeds verder af van het originele pad. Gezien de tijd is dat geen probleem, alleen moeten we nu wat minder tijd overal nemen in China. We waren van plan om dit jaar wat rustiger te reizen, maar die illusie is al lang voorbij. Niet dat dat vervelend is, maar wel de laatste keer het is toch enorm vermoeiend en we worden wel sneller ziek. Daarnaast is de tijd die we overal besteden en de vele bezienswaardigheden waar we aan voorbij gaan wel jammer. Gelukkig maakt dat allemaal onze reis niet minder interessant.
Het lijkt iedere keer kort geleden dat we een bericht plaatsen, maar als ik dan weer terug lees merk ik wel dat er veel gebeurd is sindsdien.
We zijn naar de demiliterized zone gegaan waar we op de brug tussen 'wijlen' noord en zuid Vietnam hebben gestaan. Daar staan wat monumenten en een grote vlag. Toen zijn we naar de Vinh Moc tunnels gereden net ten noorden van de grens. Dit was een groot dorp en in de oorlog is een compleet dorp verhuisd naar ondergrondse tunnels. Tientallen gezinnen woonden hier jarenlang in een complex van 3verdiepingen tot een diepte van 23m. Grote stukken zijn verstevigd door houten structuren, maar grote delen zijn gewoon tunnels uit klei gehakt. Het is werkelijk ongelooflijk en hoe enorm klein deze tunnels waren en kilometers lang die bij een aantal stukken uitkwamen in een begroeiing direct aan het strand. Het was een hele ervaring om daar doorheen te lopen met al de historische achtergrond in je achterhoofd, samen met vele films en documentaires.
Weer terug in Hoi An hebben we een nacht moeten ontspannen omdat onze bus naar Nha Trang niet geboekt was (grrrr), maar het was uiteindelijk geen verlies van tijd. Dus de volgende dag in de middag hadden we een directe bus naar Saigon (dat zou 19 uren worden, maar dat werden uiteindelijk 26 slopende uurtjes). In Saigon waren we blij dat we snel konden douchen, eten (waar we allebei aardig ziek van zijn geworden, Rolf iets meer dan Sander :S ) en slapen. De dag erop stonden we vrij vroeg op (13.30u) en zijn we naar het oorlogsmuseum gegaan en daarna naar het reunification palace. Het oorlogsmuseum was zeer indrukwekkend en tegelijkertijd om goed ziek van te worden. De zeer indrukwekkende foto's (bijna allemaal gemaakt door westerse en vooral amerikaanse journalisten), zijn niet goed voor je nachtrust en het negatieve beeld wat je toch al hebt van oorlog. Vooral de foto's van Agent Orange (de chemicalien die vele mensen, generaties lang hebben misvormd), waren zeer aangrijpend.
De dag erop zijn we 's ochtends vroeg met de bus naar Phnom Penh gereden, wat een redelijk normale tocht bleek te zijn. Hier was het weer gelijk: aankomen, tocht voor volgende dag boeken, douchen, eten en slapen.
De volgende dag was er een van vele pieken en dalen die elkaar redelijk snel afwisselden. 's Ochtends reden we eerst naar Choenk Ek, beter bekend als de killing fields, waar we een gids hadden die ons rondleidde over de massagraven. Er is een groot glazen monument met ruim 8000schedels gesorteerd op leeftijd en sexe. Het walgelijke is dat veel schedels vol met gaten zitten, niet compleet en misvormd zijn. Onderaan lag een grote lading kleding. Daarna gingen we rondlopen over het terrein eromheen, waar vele kuilen waren met voormalige graven, maar je moet nog steeds opletten dat je niet op tanden, botten of stukken kleding gaat staan. De borden bij de diverse plaatsen maken het verhaal helemaal gruwelijk: 'op deze boom werden kinderen en baby's doodgeslagen...' Onze gids heeft zelf zijn ouders verloren aan de Khmer Rouge zoals een enorm percentage in Cambodia.


Het volgende stukje is niet voor de gevoelige kinderzieltjes, dus je bent gewaarschuwd!
Dat was dus een dieptepunt en je zit dan ook aardig teneergeslagen in de bus naar de volgende bestemming: shooting range! Daar konden we uit vele verschillende wapens kiezen om te gaan schieten. Dat lieten Sander en ik ons geen 2 keer vertellen dus wij kozen een AK-47 ook wel bekend als de 'populaire' kalashnikov. Rolf had al 15 kogels afgevuurd op een stuk papier en uiteraard niets gemist. Als toetje mocht Sander op een levende eend schieten, Het was net een tekenfilm (sorry voor deze analogie) na de eerste 7 allemaal net rond de eend te hebben geschoten (de eend begon al te lachen), nam Sander wraak door hem eerst in zijn been te schieten en daarna in z'n hoofd, er was geen ontkomen aan. We konden de eend helaas niet meenemen om te eten, maar ze zouden er iets nuttigs mee doen. Daarna hebben we nog met een handvuurwapen geschoten en zijn we vertrokken naar de volgende bestemming.

Nu kwamen we aan bij Tuol Sleng (S-21), de meest beruchte gevangenis van het Khmer Rouge regime. Hier werden ruim 18.000 mensen gemarteld en doorgesluisd naar de killing fields om daar, meestal met een stok, doodgeslagen te worden (kogels waren te kostbaar). Er hangt een verschrikkelijk macabere sfeer en je ziet overal de foto's van de slachtoffers, waar ze verbleven en een legio aan martelapparatuur. De foto's en verhalen worden werkelijk op je netvlies gebrand en de omgeving (het is een oude school...) maakt het allemaal nog ongelooflijker. Sander heeft nauwelijks tot niet geslapen en Rolf heeft nogal wat nachtmerries gehad over de gevangenis en killing fields en dus ook super onrustig geslapen. In de middag is Rolf nog naar het koningklijk paleis gegaan van Sihanouk, wat een erg mooie architectuur heeft.
Vanochtend zijn we naar Siem Reap gereden, wat een magere 6uur was. Hier gaan we vanavond voor de zonsondergang naar Angkor Wat en de komende dagen gaan we daar de tempels bezoeken met een gids.
Hierna reizen we naar Bangkok om even te ontspannen en het nachtleven te Heynificeren en daar gaat Sander heerlijk wat eendenfiletjes, eendenyoghurt, eendenshake en een eenden-omeletje eten (hij heeft de smaak te pakken). In Bangkok gaan we trouwens ook naar de Bang Kwang gevangenis (aka bangkok Hilton) voor een bezoek aan wat Nederlandse gevangenen indien mogelijk. En 3september vliegen we naar Hong Kong.

Er is copyright op deze tekst en niets hiervan kan/mag tegen ons gebruikt worden!!

Rolf en Sander